ما از اولش قرارمون این بود
که تا آخرش کنار هم باشیم
اگه یک لحظه از کنار هم دوریم
قد یک عمر بیقرار هم باشیم
قد یک عمر بیقرار هم باشیم
پر و بال هردومون زخمه
اینجوری به هیچ جا به هیچ جا نمیشه رسید
من ، من میخواستم زخماشو ببندمو اون
اما اون ، اما اون چشماشو بست و پرید
چشماشو ، چشماشو بست و پرید
بیقرار بودی و قرارمونو یادت رفت
گفتی باید از سر راهت کنار بکشم
میون غصه هایی که درکشون سخته
بشینمو انتظار بکشم
انتظار و ، انتظار بکشم
بیشینمو انتظار و انتظار و انتظار بکشیم
نگران بودم الان کجای این شهری
نکنه راه خونمونو گم کردی
یا اگه دلت هوای خونمونو کرد
تا کجای راهو اشتباه اشتباه برگردی
نگران بودم آه میکشیدم از ته دل
من به جای هردومون غصه میخوردم
انقدر فکر تو بودم که زخمامو یادم رفت
♪♪♪
انقدر که نفهمیدم کی و کجا کی و کجا کجا مردم
منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنـده که غصه تو میخورد
یه پرنده که منتظر نشست و نشست
یه پرنـده که کنج لونش مرد
منو اینجوری به خاطرت بسپر
یه پرنـده که غصه تو میخورد
یه پرنـده که منتظر نشست و نشست
یه پـرنده که کنج لونش مرد
دیدگاهتان را بنویسید